ตื่นกันตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า
แม้ตาจะหลับ จิตใต้สำนึกยังไม่ตื่น
แต่แขนขาก็ทำหน้าที่ลุกไปอาบน้ำร้อนๆ แปรงฟันแต่งตัวในที่สุด
เก็บกระเป๋าฝากเรียบร้อย แล้วออกเดินทาง
ตั้งต้นไปที่ชินจูกุก่อน
เพราะรถไฟที่เราใช้เดินทางออกไปฮาโกเน่ในหนนี้คือ
รถไฟ Odakyu สายโรมานซ์
ที่สถานีชินจูกุก็เจอพี่ม่อนกับพี่มีก่อนเลย
คล้ายโปรโมท
แต่เอ จังหวัดที่เราจะไปไม่มีมิวเซียมโดราเอม่อนนี่ สงสัยโปรโมทขบวนอื่น
รถ Odakyu สายนี้ทีชื่อรหัส เช่น 009
มีกระจกหน้าต่างบานโต เน้นให้ชมวิว
เก้าอี้เบาะใหญ่นุ่มนวล หันไปทางเดียวกันเหมือนรถทัวร์ดีๆ
และเก้าอี้สามารถหมุนกลับ 90 องศาได้ ในกรณีที่มากับเพื่อนสี่คน
ราคาสูงกว่ารถธรรมดา แต่บริการเริ่ด
มีห้องน้ำในขบวนและมี Hostress ด้วย
ขึ้นรถไม่นานก็หลับ
วิวเวิวไม่ได้ชม
ก็มันง่วง
 |
นี่คือกาแฟที่ซื้อจาก Hostress บนขบวนรถ
และยังมีขนม pudding โปรโมทเทศกาล sweet collection Hakone
ที่ขายเฉพาะบนรถนี่เท่านั้น |
 |
ดูวิวข้างทางได้แค่ช่วงแรกที่เริ่มออกนอกเมือง
ที่เหลือหลับแหลก |
 |
น่านไงล่ะ
ตื่นมาอีก 1 ป้ายก็ฮาโกเน่แล้ว
ไม่ได้ชมวิวเลย 555 |
มาถึงสถานี Hakone Yumoto
ซึ่งถือเป็นสถานีใหญ่ และใช้ตั้งต้นเดินทางไปไหนต่อไหนในเมืองนี้
มีพี่ม่อนตั้งอีกแล้ว
ยอดเริ่มตั้งข้อสังเกตว่า มีคนตามถ่ายรูปโดราเอม่อน เก็นสะสม
แถมมีสมุดสแตมป์ตรายางม่อนด้วย
พอแอบชะโงกดูของคนอื่นก็เห็นตรายางม่อนจะรอให้เราไปปั๊
ณ จุดต่างๆของย่านฮาโกเน่นี่เอง
สถานีนี้น่ารักดี
มีร้านข้าวกล่องน่ากิน ข้างล่างสถานีก็เป็นตลาดของฝากเล็กๆ
เอาของหนักๆฝากใส่ล็อคเกอร์ไว้ก่อน
แล้วต่อรถ Tozan train ที่นี่เลย
เนื่องจากภูมิประเทศของเมืองนี้เป็นทิวเขาสูง ที่โอบล้อมทะเลสาบ
การเดินทางในฝั่งเขาจึงต้องใช้รถไฟดั้งเดิม
ค่อยๆแล่นไต่ความสูงขึ้นไป
โดยรางรถไฟจะมีลักษณะซิกแซก หักไปมาจนขึ้นไปบนเขาสูง
ระหว่างรอยหยักซืกแซก
จะมีการสับเปลี่ยนหันหน้าหัวขบวน จากฝั่งซ้าย เป็นฝั่งขวา
ขวาเป็นซ้าย ไต่ซิกแซกจนเจอเส้นทางตรง
ช้าได้ใจ
 |
| เจ๋อมาก เลือกนั่งหน้าขบวนก่อนเลย เห็นทั้งห้องเครื่อง ทั้งวิว |
 |
| ยอดหน้าตามีแผนชั่ว อยากเข้าไปปรับคันเร่ง |
 |
| ไม้ๆ สวยคลาสสิกดี |
 |
| ออกตัวล่ะจ้า |
 |
| ช่วงแรกๆมีลอดอุโมงค์ |
 |
ข้ามสะพานเหล็กที่ทอดข้ามหุบเหวลึกระหว่างเขาสองลูก
สะพานนี้หากมองจากนอกขบวนจะสวยจ๊าบมาก |
 |
พอข้ามเหว คนทั้งขบวนก็ร้องฮือฮา ประหนึ่งเจอดาราดัง
รูปถ่ายสู้ตาเห็นไม่ได้เลย
สวยมากๆ |
 |
ถึงที่หมายแระ
ไม่ใช่
ทำไมตัน
อ๋อ กลับหัวขบวนเป็นอีกฝั่ง
เรากลายเป็นรั้งท้ายขบวนแทน |
 |
ทันใดนั้นหมอกชื้นๆก็เริ่มลง
ไม่รู้เป็นเพราะสูง
หรือสภาพอากาศแปรปรวน
ถ่ายอะไรก็ฟุ้ง เหมือนใส่ filter ละครรักโรแมนติก |
 |
| บางจังหวะต้องหยุดให้รถสวน |
 |
| เปลี่ยนด้านขบวนอีกครั้ง |
นั่งนาน ทั้งๆที่ไม่กี่สถานี
จนไปถึงสถานีสุดท้ายของ Tozan train
ชื่อสถานี Gora
ก็ลงไปเดินเที่ยวกัน
 |
ที่ Gora ต่อรถ Tozan Cable ไต่สูงขึ้นไปเป็นแนวเฉียงได้
แต่เอาไว้พรุ่งนี้ |
 |
โมเดลรถ Tozan train
วินเทจป่ะล่ะ |
หมอกลงระดับ 5
ทิวทัศน์เป็นสีสด แต่ขุ่นขาว ดูมี dept
บรรยากาศเงียบๆ สงบๆ
ที่นี่แหละดินแดนที่ให้กำเนิดผีเดอะริง
 |
จงมองยังภูเขาสวย
อันลุกโชติช่วงด้วยสดสีสันแห่งพฤกษานั่นสิ
ในการมีชีวิตอยู่ก็เช่นกัน
จงเผาใจคุณ แลดอกไม้แห่งความฝัน ให้โชติช่วงเช่นกัน |
หมอกลงจนเสื้อผ้า และหัวกบาลชื้น
เดินขึ้นเนินเฉียง 40 องศา
ชมร้านเล็กๆสองข้างทาง และที่พักน่ารักๆ
เพื่อมุ่งหน้าขึ้นไป Gora Park
อุทยานไม้งามอร่ามสวนนั่นเอง
ครืดๆๆๆๆๆ
ไม่ใช่เสียงลากรองเท้าแต่อย่างใด
แต่เป็นเสียงกระเพาะหิวจัด
เลยแวะข้างทางหาอะไรกิน
เจอร้านข้าวหมูทอดที่ตกแต่งได้ Cult มาก
เหมือนเอาของฝากราคาถูกทั่วหล้า
มาแต่งทุกซอกมุมร้านจนยุ่บยั่บ
มีตุ๊กตาที่คีบจากตู้เกมส์ด้วย
และที่เด็ดสุดคือ ห้องน้ำ
แต่งตุ๊กตาเพียบ
จะใช้ทีเกรงใจมาก
เอาล่ะ ท้องอิ่ม เดินไป Gora Park ต่อ
ที่นี่ถ้าฤดูใบไม้ผลิ ดอกไม้บานคงสวยน่าดู
และมาตอนหนาว และหมอกจัดแบบนี้ ก็สวยอีกแบบ
เป็นวิวแบบที่ไม่เคยเห็นจริงๆ
 |
| มีโซนพืชเมืองร้อน กล้วยมะละกอเฟื่องฟ้าของพี่ไทยเราเพียบ |
 |
| ป่าเดอะริง |
 |
| บ้านชงชาเดอะริง |
 |
| ผีเดอะริง!!! |
เดินชมวิวในหมอกอย่างเพลิดเพลิน
ต้นไม้ยืนต้นสูงใหญ่
โดราเอม่อนไม่เข้าพวกยืนแอบอยู่ พร้อมผ้าคลุมกาลเวลา
กาลเวลาของเราเหมือนยืดขยาย
หดสั้น จนไม่รู้เวลาไปชั่วขณะ
หมอกลงระดับ 9
ความหนาวเย็นระดับ 10
ความเหงาวังเวงก่อตัว
คนหายไปไหนหมด เหมือนมีแค่เราสามคนมาเดินกลางป่าเดอะริง
เดินจนมาถึงหน้าอาคาร Craft House
พอเปิดประตูเข้าไป
แม่เจ้า อากาศอุ่นๆจากฮีทเตอร์
คนอัดแน่นเพ้นท์กระจก ปั้นดิน
ซื้อของฝาก
ไอ้วังเวงตะกี๊ ภาพลวงตาชัดๆ
มาหลบหนาวในนี้กันนี้เอง
ปล่อยสามคนไทยเดินหนาววังเวงข้างนอก ชิ
แล้วก็เดินทางกลับ
ด้วยรถไฟแบบเดิม คราวนี้นั่งท้ายขบวน
ลักษณะที่นั่งเป็นอีกแบบ
ง่วงมากกกกกก
แอบถ่ายยอดหลับ
ก่อนที่ตัวเองจะหลับตามไป
ฝันถึงผีเดอะริงสุดสวย
ย้อนกลับมายังสถานีเดิม Hakone Yumoto
หากเดินข้ามฟากจากสถานีลงมาที่ถนน
จะมีเส้นทางเดินไปคลองส่งน้ำได้
และจะเห็นทิวทัศน์น่ารักๆแบบนี้
คนมานั่งเล่น พาหมาเดินเล่น
เดินไต่ไปตามหินแต่ละก้อนในน้ำ สวยดี
ย้อนกลับมาตลาดริมถนน
ซื้อเสบียง และข้าวกล่อง
รวมทั้งเบียร์ สาเก ขนกลับที่พักคืนนี้
เพราะไม่ได้ซื้อเซ็ทอาหารเย็นของที่พักไว้
ที่พักนั้นเราสามารถเดินไปได้ จากสถานี
ใช้เวลาประมาณ 20 นาที
ระหว่างทางน่ารักเพลินตา ได้บรรยากาศ
ที่พักชื่อว่า Hakone Nomori Okada
อยู่ด้านหลังโรงแรม Okada ใต่หน้าผาสูงขึ้นไป
เป็นโรงแรมที่ดาวน้อยกว่า แต่ก็สุดยอดมากในสายตาเรา
ราคารับไหว
ห้องกว้าง มีห้องโถง ห้องอาบน้ำ ห้องส้วมแยกจากกัน
มีชาเขียวในห้อง และขนมฟรี
กาน้ำร้อน ทีวี โต๊ะ เบาะนั่งเล่นแบบญี่ปุ่น
โต๊ะเก้าอี้รับแขกแบบฝรั่ง
 |
| ห้องแบบ mixed-type |
จากระเบียงชั้นสาม มีทางเดินเชื่อมไปอาคารนี้
เป็นอาคารออนเซ็นนั่นเอง
สารพัดบ่อ ให้เลือกแช่
วันนี้จบที่ทอดกายล่อนจ้อน หย่อนตูดลงน้ำร้อน
ผ่อนคายจนใจเต้นตุบๆ เพราะเริ่มทนร้อนไม่ไหว
ลุกขึ้นจากบ่อด้วยกายสีแดง เลือดแล่นไปทั่วตัว
รู้สึกสดใส หายปวดเมื่อย
เบียร์เย็นๆรออยู่ที่ห้องพัก
รีบเดินกลับห้องดีกว่า
วันนี้ฟิน
