Sunday, February 13, 2011

ละครใบ้ไม่เอียน Mami Kano

ละครใบ้ดูใหม่ๆก็สนุกดี
มาถึงหนสองที่ดูแล้วเริ่มจำอะไรไม่ได้
จนถึงหนที่สามดูแล้วเบื่อ หลับในไปบางช่วง


แต่ Street Show Bangkok เมื่อเดือนธันวาคมที่ผ่านมา (http://www.bangkokstreetshow.com)
ทำให้ได้รู้จักนักแสดงละครใบ้ที่ชื่อว่า Mami Kano
แสดงได้ฮามากจนตีนกาจะขึ้นเอา

Kano มีพลังทางการแสดงที่ล้นเหลือ
และยังมีความครีเอทีฟสุดดาร์คที่แม้แต่เราก็ไม่เคยคิดมาก่อน


ต้องขอขอบคุณชุดวอร์มอาดิดาสสีฟ้า (ซึ่งเธอคงคิดมาแล้วล่ะว่าน่าสนใจ) เราเลยได้พบกัน

มาดูคลิปกัน

อันแรกนี่เป็นโชว์ว่าด้วยโดราเอมอน


อันนี้โชว์ว่าด้วยหัวใจสลาย ขอใครเป็นแฟนก็ไม่มีใครสน

โชว์ร้องคาราโอเกะในวันฝนพรำ

โชว์ซักผ้าแบบร็อคๆ

อย่าทำ Kano อกหักเด็ดขาด

Kano เล่นกีฬา (เป็นวอร์มอัพ ก่อนโชว์)

สุดยอดจริงๆคนนี้


Monday, February 7, 2011

ใต้ดินแห่งนครปารีส

แปลจาก http://www.designboom.com/weblog/cat/10/view/13113/stephen-alvarez-paris-underground.html



ตามดูใต้นครปารีส กับ stephen alvarez : paris underground




ช่างภาพแห่งหนังสือ National Geographic เปิดโลกใต้ดินของนครปารีส พาชมสุสาน ซึ่งถือเป็นสถาปัตยกรรมใต้พื้นโลกสไตล์ฝรั่งเศส ในนี้บรรจุศพราว 6 ล้านศพที่ย้ายมาจาก Cimetieres Des-Saints Innocents ในปี 1780-1860




















ปกหนังสือ National Geographic เล่มใหม่ของเดือนนี้ ช่างภาพ-นักข่าวชาวอเมริกัน Stephen Alvarez ได้พาชมโลกใต้ดินของนครปารีส ฝรั่งเศส พร้อมข้อเขียนเรื่องราวของทะเลสาบใต้ดิน, ที่เก็บทองคำใต้ดิน, สุสานใต้ดิน, อุโมงค์ใต้ดิน และชีวิตของผู้คนที่ไปๆมาๆ ระหว่างโลกด้านบน และโลกเร้นใต้ดินเหล่านี้


ภาพใต้โรงพยาบาล val-de-grâce หินในบริเวณนี้ถูกนำไปสร้างพระราชวัง Notre Dame


























โลกใต้ดินของปารีสแห่งนี้มีเจ้าบ้านขาจรมากมาย นับตั้งแต่นักสำรวจที่เปิดพื้นที่ให้เป็นที่รู้จักแก่คนทั่วไปทั้งนักศึกษาและเหล่าคนทำงานศิลปะ และผู้คนเหล่านี้เอง ที่สร้างให้พื้นที่ใต้ดินกลายเป็นพื้นที่ป๊อปปูล่าขึ้นมา
"the wave" ภาพวาดโดยศิลปินแกรฟิติ้ชาวฝรั่งเศส ในสไตล์ hokusai อยู่ในบริเวณที่เป็นพื้นทรายของสุสาน จึงมีชื่อเล่นว่า ห้อง "beachroom"

























ในส่วนที่อยู่ใต้ดิน และเปิดโล่งถึงด้านบน เป็นทางผ่านของคลอง St.Martin ก็ถูกใช้เป็นที่ซ้อมในน้ำของหน่วยดับเพลิงปารีส

























พื้นที่ใต้ดินบางแห่งนั้นเปิดเป็นที่สาธารณะให้เข้าชมได้ เช่น ส่วนของสุสาน พิพิธภัณฑ์เอกสารว่าด้วยประวัติศาสตร์ระบบเย็บผ้าของฝรั่งเศส และซากโบราณที่อยู่ใต้ Notre Dame และพิพิธภัณฑ์ลูฟว์


และในทางตรงกันข้าม ก็มีการออกกฎหมายห้ามเข้าไปยังเหมืองร้างหรืออุโมงค์เก่าใดๆ นับแต่ปี 1955
แต่ยังมีผู้คนมากมาย ที่พยายามเข้าไปบุกเบิกเชื่อมต่อโลกใต้ดิน สร้างแผนที่เอง ซ่อมแซมพื้นที่ใต้ดินต่างๆเพื่อให้กลายเป็นสถานที่ลับเป็นส่วนตัว


หนึ่งในนั้นกล่าวว่า :  "เราทำอะไรก็ได้ใต้นี้ ไม่มีกฏเกณฑ์ หลายคนลงมาเพื่อปาร์ตี้บ้าง มาเพ้นท์บ้าง บางคนก็มาทำลายมาสร้างมาบุกเบิก" 



พื้นที่ใต้ถนนใหญ่ ลึกลงไป 29 เมตร เป็นที่เก็บทองคำกว่า 3,000 ตัน ของธนาคารฝรั่งเศส



























คลับหลายแห่งของชาวปารีส เช่น Chez George ก็เปิดห้องใต้ดินเล็กๆเพื่อต้อนรับลูกค้า



























Louis โชว์ควงเพลิง ในงาน student party ณ บริเวณเหมืองเก่า

































ศิลปินชาวฝรั่งเศส Giles แบกสีและอุปกรณ์ที่มีน้ำหนักกว่า 1 ตัน เดินผ่านช่องแคบความยาว 5 กิโลเมตร เพื่อลงมือสร้างงานศิลปะในบริเวณสุสานใต้ดิน
























Le Cellier เป็นชื่อที่รู้จักกันดีของห้องนี้ อดีตเคยเป็นที่เก็บไวน์เก่าแก่





























รูปแกะสลักเหล่านี้ถูกค้นพบในพื้นที่ใต้ดิน ใต้ parc montsouris