โตเกียว-ฮาโกเน่ 24-13-2013 : Roppongi Hill

นอนตื่นสาย

แต่ไม่สายเกินจะเริ่มไปเที่ยววันถัดไป

วันนี้รู้สึกเพลียๆเหมือนกัน

ถ่ายหน้าที่พักซะหน่อย

ที่นี่ดีนะ

ให้พี่บอสเค้าสองภาพ ถ่ายมาแล้วดูผอมแฮะ

วันนี้ใส่หมวกลายซากุระ

นั่งรถไฟไปต่อใต้ดิน ลงที่ Roppongi

พอโผล่ขึ้นมาบนดินก็เจอแมงมุมยักษ์ สัญลักษณ์ของที่นี่

บอสก็ตามเรื่อง

ปุ้มเกล้าแกละ

ภาพแกละด้านหลังเดี๋ยวจะได้ขึ้นไปดูงานล่ะ

เค้าคือ Aida Makota ที่เราฟีลว่าเค้าคือต่อ ฟีโน ภาคญี่ปุ่น

เดินมาเจอรถแต่ง พูดได้

โปรโมทร้านด้านหลัง

มองลงไปลานด้านล่างของ Hill

ด้านหน้าสถานี Asahi เหมือนมีงานอะไรซักอย่าง 

ลองดูเทียบไซส์คนด้านบนภาพนะ แล้วจะรู้ว่าลานมันใหญ่แค่ไหน

เดินลงไปทักซากุระต้นแรกที่เห็นซะหน่อย

แล้วเดินมากินข้าวที่คาเฟ่ใกล้ๆก่อน

เป็นคาเฟ่ที่น่ารักมาก มีโซนด้านนอก นั่งทานชมวิวสวนญี่ปุ่นได้

แต่หนาว ขออยู่ด้านในดีกว่า

ยอดสวย แต่ไอ้บอสรูปนี้จิตมาก

อาหารที่สั่งมาอย่างหรู

กินอิ่มแล้วก็ได้เวลาเดินชมด้านล่าง

พอดีซากุระบาน เลยมีงานออกร้านของทางสถานีอาซาฮี

บรรยากาศคึกคักดี

มีดารามาช่วยงานด้วย เช่นดาราคนนี้

ชินจัง!  โตเป็นหนุ่มแล้ว มารับจ๊อบเฉยเลย 555

แล้วก็เดินต่อไปชมสวนที่อยู่ติดกัน

แม้ย่านนี้จะไฮโซ แต่ผู้คนกลับดูสบายๆเป็นธรรมชาติดี

มีครอบครัวมาเดินชมสวน ชมซากุระเยอะเลย

บางคนก็เอนนอนสบาย แต่เราว่าหนาวนะ หนาวจนจมูกแดงเลย

สวนคราวที่แล้วเป็นแนวญี่ปุ่น ตอนนี้ดูผสมๆ

แต่ก็เพลินตาดี

กลีบสีชมพูอ่อนร่วงลงน้ำ

มีทั้งสีเข้มสีอ่อน แต่สีอ่อนให้ความรู้สึกฟีลกว่า

คนมาเที่ยวได้ซื้อไปคนละกิ่งสองกิ่ง

ไปปักแจกันที่บ้าน

เดินชมไปกินไป

ครอบครัวมานั่งเล่นกันเยอะเลย

บรรยากาศเลยดี

อีกาน่ากลัว

แล้วก็เดินไปชมสถานี Asahi ซะหน่อย

สถานีนี้ก็มีรายการการ์ตูนดังๆมากมาย เช่น ชินจัง โดราเอมอน ท่านคิตาโน่ก็อยู่ช่องนี้

และรายการเกมส์โชว์ หนัง อะไรพวกนี้

เดินมาเจอมาสคอตตัวใหม่ล่าสุดของทางช่อง

เป็นตัวแพนด้า ท่าทางกำลังโปรโมทอยู่เชียว

ประตูม่อน

มีมุมวาดรูปสานสัมพันธ์เจแปน จอร์แดน

มุมนี้เซ็ทเป็นฉากรายการเกมส์โชว์

สีสันอลังการเลย

มีที่ให้วางมือถือในตำแหน่งกล้องถ่ายรายการ และถ่ายอัดคลิปตัวเองด้วย

แพนด้าก็โปรโมทกันไป

เดินมาจนสุดทาง เจอฉากห้องนอนพี่ม่อน

ถ่ายรูปซะหน่อย

เป็นห้องที่เรียบร้อยนะ

บอสเหมือนโนบิตะมากเลย ตกใจ

แต่โดเรมอนไม่เหมือนอ่ะ

มารปปงหงิคราวนี้โชคดีที่เค้าจัดงานแสดงเสื้อผ้าและพร็อพ

ของนักร้อง Kyary Pamyu Pamyu พอดี

นักร้องที่เอ็มวีได้ชื่อว่าเป็นงานศิลปะไปแล้ว

สบโอกาสเลยเดินไปชมเสียหน่อย

นี่เอ็มวีของน้องเค้า

อันแจ้งเกิด อันเจ๋ง และอันล่าสุดตามลำดับ

อันท้ายนี่แด๊นซ์กระจาย

น้องคนนี้แหละมั้ง ที่ทำให้เกิดเทรนด์ทาบรัชออนที่ใต้ตา

เจอหมากระต่ายหน้าทางเข้า

ไอ้ตัวนี้อยู่เอ็มวีไหนจำไม่ได้แล้ว

ตาวาวๆด้วย น่ารัก

ดูสตาฟดิ้ !!! อยากทำงานแบบนี้บ้างเลย

เด็กสาวหรือแก่ ต้องใส่วิกทองมีโบยักษ์บนหัวทุกคน

มีเครื่องฟังบรรยายแจกด้วย พอใส่หูฟังแล้ว คนชมงานก็มีโบบนหัวด้วย

น่ารักสุดๆ ไอ้ยอดอยากใส่มาก

แต่เค้ามีแต่ภาษาญี่ปุ่น

ในงานก็แสงสีสันสวยเต็มไปหมด

คุมสีเก่งมาก

ใช้สีเยอะแต่ไม่เละ

เด็กสาวๆมาดูกันเยอะแยะ เด็กๆก็เยอะ โตไปเพี้ยนแน่นอน 555

ที่สำคัญเจอหนุ่มโอตาคุ ดูแต่ละชุดอย่างตาเป็นประกายเลย 555

น้องๆใส่หูฟังแล้วก็น่ารัก กลายเป็นส่วนหนึ่งของงานไปเลย

เจอชุดนี้ก่อนเลย

โบยักษ์บนหัว ขนตาที่หน้าอก

และกระโปรงสุ่มจากถุงขนม!

จาก MV เพลง Tsukema Tsukeru (ขนตาปลอม)

"มันเป็นเวทมนตร์ประเภทที่ต้องสวมใส่ 

ชั้นจะเห็นโลกนี้ต่างออกไปรึเปล่า ตอนที่ชั้นใส่ความมั่นใจของชั้นแล้ว ? 

ท้องฟ้าที่ดูเหมือนเดิม จะมองเป็นยังไงนะ

ทุกอย่างขึ้นอยู่กับมุมมองของหัวใจ แล้วก็นะ

ติดขนตาปลอม ขนตาปลอม ขนตาปลอม

ชั้นติดขนตาปลอม ให้ตาชั้นดูโตและสวยขึ้น

Tu CAME UP tu CAME UP ติดขนตาปลอม

ชั้นน่ารักรึเปล่า ? ติดขนตาปลอม "

อันนี้ใส่กรงไว้เลย

ประมาณห้ามจับ

ชุดนี้เป็นเพลงแรกที่ได้รู้จักน้องคนนี้เลย 

เพลง ponponpon

"Pon pon ดีจะตาย ลุยเข้าไปไม่ยอมคิดแพ้

ฉันนั้นไม่เคยแคร์ ทุกข์แล้วไง ไม่เบื่อยิ่งดี

เคาะ เคาะ ไปตามเพลง สวมเฮดโฟนและฮัมดนตรี

Way Way มากันสิ ท่องเที่ยวไปในโลกฉันหน่อย

Pon Pon วางเรียงราย ของมากมาย ป้ายด้วยสีสัน

คิด คิด ทำไมกัน ที่ต้องทำ คือฟังหัวใจ

Poi Poi ถ้าเพียงเธอ ทิ้งฉันไป ไม่ดีใช่ไหม

งั้น งั้น เธอคนดี Aah you make me happy"

เจอยอดแอบมองตรงหน้าต่าง

ชุดนี้นึกไม่ออก

แต่จัดดิสเพลย์ในห้องกระจก สะท้อนชุดเดียวเป็นหลายชุด สวยดี

ชุดถัดๆไปจะใส่อยู่ในโดมสีขาวรูปร่างเหมือนปราสาท

มีช่องเล็กๆให้เราวางมือถือและส่องหน้าดู

เมื่อมองเข้าไป หน้าเราก็จะไปเป็นหน้าของหุ่นในห้องนั้น พร้อมๆกับที่กดถ่ายภาพ

เจ้าหนุ่มโอตาคุนั่นยื่นหน้าถ่ายอย่างมีความสุขทีเดียว

เจอบอดี้การ์ดคุณกระต่าย

พอเค้าเห็นเราก็คำนับให้

หลอนหน่อยๆ 555

ชุดต่อมานี่ เพลง candy

CANDY CANDY CANDY CANDY CANDY
SWEETIE SWEETIE GIRLS LOVE
CHEWING CHEWING CHEWING CHEWING CHEWING
CUTIE CUTIE XXX CHEWING LOVE

Read more: http://konohana-sakura.blogspot.com/2012/06/candy-candy-kyary-pamyu-pamyu.html#ixzz2PlpVKg1t

หน้าเป็นมือซะงั้น

ดูชุดโน้นนี้ต่ออย่างเพลิดเพลิน

เป็นการรวมเอาความฝันของเด็กผู้หญิงมาใส่ในชุดและรายละเอียดของต่างๆ

แต่สวยจัด ทุกชุดเห็นไอเดียความคิดดี

จนมาถึงชุดพีค 

พร็อพ MV นี้ก็เหลือรับประทาน

เพลง Fashion Monster

เจอพี่กระต่ายหลอนอีกรอบ

มาถึงอีกจุดนึง มัยมันมืดๆ

มีน้องกับคุณแม่พยายามกดรหัสอะไรบางอย่างที่แท่นด้านหน้า

พอกดถูกเท่านั้นล่ะ แม่เจ้า

อลังการงานสร้างยังกะพุ่มพวง ดวงจันทร์

แสงสีเสียงมาครบ สวยมากๆ

ดูคลิปดีกว่าเนอะ

ออกมาที่ห้องนี้

เป็นห้องโชว์ชุดพร้อมขายของที่ระลึก

เรียกได้ว่าไม่ต้องดูจนจบค่อยซื้อ

เดินชมชุดไปซื้อไปเนี่ยแหละ ก็โดนเสื้อ กับสติกเกอร์จุ๊กจิ๊กมาตามระเบียบ

 ห้องนี้ทำเอาตาเกือบบอดสี

สีเยอะจริง สะใจ

สวยมากๆๆๆๆ ดีเทลพร็อพต่างๆก็ดูเพลินมากเลย

ดีที่ได้มาดูจริงๆ งานมีพลังมากมาย

ถัดมาเป็นโซนขายของตามที่บอก

 ปิดท้ายอีกสองชุดก็จบงานแสดง

แวะซื้อของฝากเจ้าหนูคิน หลานรัก

พร้อมดื่มน้ำแอ็ปเปิ้ล

เดี๋ยวไปดูงานแสดงเดี่ยวของ

Aida Makoto ต่อ

บนหอศิลป์ Mori Art

เค้าห้ามถ่ายรูป ถ่ายได้แค่บางส่วน

แต่งานดีมากๆ มีพลังทางความคิดมากมาย

ไอเดียชัด ดูง่าย ฝีมือสุดตีน

มีเครื่องบรรยายภาษาอังกฤษให้ฟังฟรี

เลยดูงานสนุก ได้ไอเดียดีๆเยอะเลย

ห้องเส้นบุก สีชมพูช็อค สุดหลอน
ทั้งพื้น เพดาน ผนัง เหมือนเหยียบย่ำไปในความรู้สึกหลอน
จังหวะแรกที่เดินเข้าห้องนี้ แสยงเท้าสุดๆ
แถมศิลปินยังเชื้อเชิญให้นั่งพักผ่อนที่โซฟา
ชมวีดีโอสนุกๆที่เขาอัดไว้
พอหลวมตัวนั่งดู กลับเป็นภาพที่ถ่ายกล้องเหวี่ยงไปมา แล้วหัวเราะไม่มีสาเหตุ
หลอนมาก!!! ออกดีกว่า
งานเล่นกับความรู้สึกสุดๆ

อันนี้เป็นภาพแสดงให้เห็นฮีโร่ในยุคปัจจุบัน
ตัวผอมแห้งเหมือนก้านผัก
หัวเป็นข้าวปั้น ชูมือที่ทำนิ้วประหลาด เป็นสัญลักษณ์ที่ไม่มีความหมาย
ทำอะไรไม่เป็น นอกจากขี้เป็นสีทองกองโต
แล้วในขี้ก็งอกเป็นวัชพืช
ประชดสุดๆ ชื่อ The Non-Thinker

อันนี้เห็นปุ๊บก็ขำก๊ากออกมาเลย
แท่นไว้อาลัยให้กับคนว้าเหว่ ลูสเซ่อร์สุดขั้ว
Drink Sake Alone
ถ่ายภาพส่งไปให้พี่ช้างทันที

ดูงานเสร็จเดินออกมาคืนหูฟัง
เอ๊ะ ทำไมคนเดินแหวกเป็นวง
อ๋อ
เขาไม่กล้าเข้าใกล้ไอ้คนนี้
ไอ้บอสนั่นเอง
นั่งหลับอย่างน่ากลัวน่างานเลย
คนญี่ปุ่นก็มองๆ แต่ดูเกรงใจ เห็นหลับสบายไม่กล้าปลุก

ดูจบหนาวๆร้อนๆ

กลับไปนอนที่ห้องดีกว่า

ต่อโพสหน้าล่ะ